غزال زیاری: در حالی که یک انگل کوچک به دنبال بقا در بدن میزبانان خود است، ترفندهایی برای ورود پنهانی و بدون شناسایی میتواند بسیار مؤثر باشد. کرم انگلی آبزی (Schistosoma mansoni) بهواسطه سبک زندگی خاص خود، به راحتی میتواند از طریق پوست میزبان به بدن او نفوذ کند و در محیط گرم و مرطوب بدن رشد و تولیدمثل نماید.
جالب اینجاست که ورود این انگل هیچگونه درد یا خارش را در بدن میزبان ایجاد نمیکند و به همین دلیل به سادگی میتواند به صورت نامحسوس وارد شده و موجب ابتلا به بیماری انگلی مزمن تب حلزون (شیستوزمیازیس) شود که میلیونها نفر در سرتاسر جهان را درگیر کرده است.
مأموریت دشوار
تحقیقات جدید نشان میدهد که این کرم کوچک چگونه از سیستم ایمنی بدن عبور میکند. این انگل مولکولهایی تولید میکند که قادر به سرکوب نوع خاصی از نورونها در پوست میزبان هستند؛ این کشف میتواند به توسعه نسل جدیدی از مسکنهای مؤثر بینجامد و جایگزینی برای داروهای افیونی شود.
دبروسکی هربرت، ایمنیشناس از دانشگاه تولین آمریکا، با تأکید بر اهمیت این موضوع گفت: «شناسایی و جداسازی مولکولهایی که این کرم برای کاهش فعالیت TRPV۱+ استفاده میکند، ممکن است به ایجاد درمانهای نوآورانه برای کاهش درد و بهبود شرایط بیماران مبتلا به بیماریهای التهابی بینجامد.»

TRPV۱+ و اهمیت آن
نورونهای TRPV۱+ به عنوان نوع خاصی از سلولهای عصبی حسی عمل میکنند که سیگنالهایی از قبیل حرارت، سوزش و خارش را به مغز منتقل کرده و بدن را در برابر عوامل خطرناک آگاه میسازند.
نقش این سلولها در تحریک واکنش ایمنی نیز حائز اهمیت است؛ آنها معمولاً از ورود لاروهای کرم انگلی آبزی به بدن جلوگیری میکنند. محققان بر این باورند که این انگل توانایی سرکوب نورونهای TRPV۱+ را برای افزایش احتمال موفقیت خود در آلودهسازی میزبان ارتقا داده است و برای بررسی این نظریه، آزمایشی را با موشها انجام دادند.
آزمایش خاص برای تأیید نظریه
محققان تعدادی از موشها را به انگل آلوده کرده و گروه دیگری را به عنوان کنترل سالم نگه داشتند. برای جلوگیری از بروز سوگیری، پژوهشگران خود نیز از گروه آلوده بیخبر بودند.
سپس موشها در معرض آزمون تحمل درد قرار گرفتند به این صورت که یک پای آنها روی منبع گرما قرار داده شد و محققان مدت زمان عقبکشیدن پاها را ثبت کردند.

در مرحله بعد، مایع نخاعی هر گروه به کشت نورونی تبدیل شد و کپسایسین (ماده فعال فلفل تند) به آنها اضافه گردید تا واکنش ایمنی آنها بررسی شود. نتایج نشان داد که کشتهای گروه کنترل دارای واکنش ایمنی قابل توجهتری نسبت به موشهای آلوده بودند.
این یافتهها نشان داد که کرم انگلی آبزی واقعاً توانایی سرکوب نورونهای مرتبط با هشدار به مغز و تحریک واکنش ایمنی را دارد.
عواقب کشف جدید
تحقیقات جدید درباره یک کرم انگلی آبزی میتواند افقهای تازهای در درمانهای پزشکی باز کند. بر اساس اظهارات هربرت، شناسایی مولکولهایی که به مسدود کردن کانال TRPV۱+ در این کرم کمک میکنند، میتواند به توسعه درمانهای پیشگیرانه برای تب حلزون منجر شود. او تصریح کرد: «ایجاد یک کرم موضعی که با فعالسازی TRPV۱+ از عفونتهای ناشی از آب آلوده جلوگیری کند، در افکار ماست.»
علاوه بر این، این کشف ممکن است به ایجاد روشهای نوین برای درمان دردهای عصبی نیز منجر شود. اما باید توجه داشت که این نوع درمانها نیاز به تحقیقات بیشتری دارند، زیرا سرکوب شدید سیستم ایمنی میتواند عواقب خطرناکی داشته باشد. گام بعدی در این تحقیقات، بررسی عمیقتر مولکولهای ترشحشده توسط کرم انگلی آبزی خواهد بود تا عملکرد دقیق این کرمها مشخص شود.
منبع: [sciencealert](https://www.sciencealert.com/this-parasitic-worm-can-turn-off-your-ability-to-feel-pain)











