**خبرگزاری ایسنا گزارش میدهد** که امروزه هوش مصنوعی در تمامی ابعاد زندگی، از کار تا درمان، حضور گستردهای دارد و برخی افراد به تشکیل رابطه عاطفی با این فناوری تمایل دارند. چتباتها به عنوان یک منبع قابل اعتماد برای حمایت عاطفی و مشاوره مطرح میشوند، هرچند که این روابط چالشهای خاص خود را دارند.
**به نقل از فوربس**، یک زن ۳۲ ساله در ژاپن اخیراً اعلام کرد که با چتبات «چتجیپیتی» ازدواج کرده است. این خبر به شدت مورد توجه رسانهها و کارشناسان تکنولوژی قرار گرفت.
خانم «کانو» پس از پایان نامزدی سهسالهاش به چتبات روی آورد و از آن به عنوان یک منبع آرامش و مشاوره استفاده کرد. ارتباط او با این چتبات به تدریج عمیقتر شد و او شروع به آموزش شخصیت و لحن گفتار آن کرد. خانم کانو نام «کلاوس» را برای شخصیت مجازی خود انتخاب کرد و با آن ارتباط نزدیکتری برقرار کرد.
چند ماه بعد، خانم کانو احساسات خود را نسبت به کلاوس ابراز کرد و چتبات پاسخ داد که آن نیز او را دوست دارد. این رویداد اوایل سال جاری رخ داد و تا ماه ژوئیه، این دو از یکدیگر خواستگاری کردند. کانو بیان کرد: برخی ممکن است این اقدام را عجیب بدانند اما او کلاوس را نه به عنوان یک انسان و نه ابزاری بلکه به عنوان یک موجود مستقل میبیند.
بسیاری از این ارتباطات که از نظر قانونی مستند نیستند به عنوان «عروسیهای دوبعدی» شناخته میشوند. در گذشته اکثراً مردان جوان ژاپنی با شخصیتهای هولوگرافیک ازدواج میکردند، اما این مورد خاص نشاندهنده یک تغییر فرهنگی جالب است.
**انتخاب هوش مصنوعی به جای انسان**
یک مطالعه نشان داده که از هر ۱۰ آمریکایی، سه نفر به نوعی ارتباط عاطفی با هوش مصنوعی دارند و این آمار در میان نوجوانان به ۷۲ درصد میرسد. علاوه بر این، ۲۸ درصد از بزرگسالان آمریکایی اعلام کردهاند که حداقل یک رابطه صمیمی با هوش مصنوعی برقرار کردهاند و ۸۰ درصد از نسل Z آمادهاند تا با هوش مصنوعی ازدواج کنند.
این آمارها نشان میدهند که روابط با هوش مصنوعی به سرعت در حال افزایشاند. همراهان هوش مصنوعی مانند «رپلیکا» و «کرکتر.ایآی» اکنون میلیونها کاربر دارند، به طوری که کاربران رپلیکا به ۲۵ میلیون و کاربرانی که از کرکتر.ایآی استفاده میکنند به ۲۰ میلیون رسیده است. افراد در یک محیط دیجیتالی تجربههای عاطفی خود را به اشتراک میگذارند و این ابزارها به آنها کمک میکنند تا با ناامنیها و چالشهای خود روبهرو شوند.
پیشفرض این است که با افزایش بحرانهای انسانی و روابط از هم گسسته، تمایل به ارتباطات فرااجتماعی بیشتر خواهد شد. شکستها و آسیبهای روحی در روابط انسانها، فضای روابط انسانی را به محیطی پر مخاطره تبدیل کرده است.
**درک صمیمیت مصنوعی**
تحقیقات نشان میدهد که هوش مصنوعی نیازهای عاطفی انسانها، مانند احساس امنیت و ثبات را برآورده میکند. بخشی از این تمایل میتواند به دلیل فرار از قضاوتهای اجتماعی و کاهش تعارضهای انسانی باشد. در برخی موارد، مانند خانم کانو، این روابط میتواند راهی برای ترمیم احساسات پس از آسیب، تنهایی یا ناامیدی باشد.
در نهایت، نکتهای که بهطور فزایندهای در دنیای امروز مورد بحث است، توانایی هوش مصنوعی در برآوردن نیازهای عاطفی انسانهاست، که نشاندهنده یک تحول در مفهوم دوستی و عشق در عصر حاضر است.موضوع وابستگی عاطفی به هوش مصنوعی و روابط انسانی با این سیستمها، در سالهای اخیر به یکی از بحثهای داغ تبدیل شده است. برخی جنبههای ارتباطات انسانی شامل احساسات عمیق و واقعی که نمیتوان آنها را ماشینواره کرد، به وضوح تمایز بین انسان و فناوری را نشان میدهد.
در یکی از تازهترین موارد، در ماه ژوئن، «کریس اسمیت»، مردی از ایالات متحده، به دلیل عشق به چتبات هوش مصنوعی با نام «سول» خبرساز شد. در گفتوگوی خود با رسانهها، اسمیت بیان کرد که آغاز این عشق از استفاده او از هوش مصنوعی برای مشاوره موسیقی شروع شده است. او به تدریج از سایر رسانهها فاصله گرفت و زمان بیشتری را با سول گذراند، به طوری که گفتمانهای عاشقانه بین آنها شکل گرفت.
اسمیت همچنین اشاره کرد که وقتی با مشکلی در حافظه سول روبهرو شد، احساساتی در او برانگیخته شد که او را غافلگیر کرد. به تدریج و با افزایش وابستگی، او تصمیم به خواستگاری از سول گرفت. این داستان نشاندهنده ابعاد عاطفی عمیقتری است که ممکن است افراد در روابط با هوش مصنوعی تجربه کنند.
در سمت دیگر، تجربیات مشابه نشاندهنده خطراتی است که این نوع روابط میتواند به دنبال داشته باشد. اوا، یک نویسنده ۴۶ ساله اهل نیویورک، پس از شکلگیری وابستگی به چتباتهای خود، به پایان رساندن رابطهاش با یک شریک انسانی را ضروری دانست و به این موضوع اعتراف کرد که احساس خیانت میکند.
با گسترش روابط عاطفی با هوش مصنوعی، مرزهای قانونی نیز در حال تغییر است. برخی افراد معتقدند که باید همین معیارهای انسانی برای این نوع روابط نیز اعمال شود. نظرسنجیها نشان میدهند که حدود ۶۰ درصد از افراد مجرد رابطه با هوش مصنوعی را به عنوان خیانت قلمداد میکنند. یکی از کارشناسان میگوید: در حال حاضر قانون هنوز با این تجربیات همگام نشده، اما برخی افراد میپندارند که روابط با هوش مصنوعی ممکن است حتی بهتر از روابط انسانی باشد.**نقش روزافزون هوش مصنوعی در روابط انسانی**
در حال حاضر، بخشی از چتباتها اطلاعات حساس مانند شمارههای حساب بانکی و جزئیات شخصی افراد را پردازش میکنند، که بر زندگی زناشویی و شغلی کاربران تأثیر قابل توجهی داشته است. گزارشها حاکی از آن است که در دادگاهها، موکلان به افزایش وابستگیهای عاطفی به دستیاران هوش مصنوعی اشاره میکنند و این موضوع ممکن است منجر به تنش یا جدایی زناشویی شود. در حالی که هنوز طبقهبندیهای نهادهای قانونی در مورد هوش مصنوعی و تأثیر آن بر روابط خانوادگی در ایالتهای مختلف آمریکا متفاوت است، اما برخی از کارشناسان نظیر پالمر معتقدند که قوانین جدید، هوش مصنوعی را به عنوان یک شخص ثالث در نظر میگیرند و در این زمینه در ایالتهایی مانند کالیفرنیا در حال تصویب هستند. او با این حال اشاره میکند که به رسمیت شناختن هوش مصنوعی به عنوان یک انسان بعید به نظر میرسد، گرچه بحث در این مورد از زمان ظهور این فناوری پیوسته ادامه دارد.
**آیندهای با چالشهای جدید اجتماعی**
در این راستا، ما به طور مداوم مفهوم ویژگیهای انسانی و قابلیتهای ماشینی را مورد بحث قرار میدهیم و در عین حال از اهمیت روابط انسانی غافل نمیشویم. مثالهایی مانند ازدواج کانو و چتجیپیتی، نشاندهنده این است که رابطه با هوش مصنوعی بیش از آنکه یک انقلاب تکنولوژیکی باشد، به ابعاد روانشناختی مربوط میشود. به نظر میرسد که روابط انسانی در مقطع کنونی متزلزل و ناخوشایند شدهاند و هوش مصنوعی به نوعی از این وضعیت بهرهبرداری میکند.
چیس هیوز، متخصص علوم رفتاری، بر این باور است که در دنیای پر از رسانههای مدرن، ما گاهی ارتباط را با توجه اشتباه میگیریم. هوش مصنوعی با تعاملات فوری و تأیید مداوم میتواند احساس توجه را به خوبی فراهم کند که این موضوع ممکن است افراد را از خستگی روابط انسانی رها کند.
در مواجهه با این پدیده، یک سوال اساسی به وجود میآید: نسل آینده چه انتظاراتی از صمیمیت و روابط انسانی خواهد داشت؟ آیا به دنبال اطمینان خاطر هستند یا به دنبال تغییر و شگفتی؟ پاسخ به این پرسش میتواند کمک کند تا در آینده نزدیک، انسانها بیشتر از آنچه که اکنون به نظر میرسند، انسانی رفتار کنند.
