به گزارش خبرآنلاین، تحقیقات اخیر نشان میدهد که برخی از گودالهای عمیق موجود در سطح سیاره مریخ احتمالا دهانههای غارهایی هستند که در گذشته به واسطه آب شکل گرفتهاند. بر اساس این پژوهش، این غارها تنها ناشی از فعالیتهای آتشفشانی نبوده و انحلال سنگها به واسطه آب نیز در شکلگیری آنها نقش داشته است.
منطقهای به نام *Hebrus Valles* به عنوان یکی از محلهایی معرفی شده که در آن گودالهایی مشابه به غارهای کارستی روی زمین مشاهده میشوند. مدلسازی سهبعدی این گودالها و اطلاعات حرارتی از مدارگرد مریخی، نشان میدهد که این دهانهها ممکن است در شبها دمایی پایینتر و در روزها دمایی بالاتر از محیط اطراف داشته باشند، که این مساله میتواند به وجود فضاهای خالی زیر سطح اشاره کند.
دانشمندان همچنین بیان کردهاند که این نوع غارها میتوانند مکانهای مناسبی برای زندگی میکروبها باشند، چراکه در این مناطق تأثیرات تشعشعات شدید و تغییرات دمایی کمتری احساس میشود. اگر این غارها در گذشته مملو از آب بودهاند، آن آب قادر است شرایطی را فراهم آورد که احتمال وجود حیات میکروبی در اعماق غارها را افزایش دهد.
اما تحقق این نظریه با چالشهای بزرگی مواجه است. ارسال رباتها به داخل این غارها کار آسانی نیست و چالشهایی نظیر تاریکی، عدم وجود سیگنال رادیویی پایدار و مشکلات ناوبری در محیطهای پیچیده، دست و پاگیر است. در پاسخ به این چالشها، ناسا در حال طراحی رباتهای ویژهای است که قادر به کاوش در فضاهای زیرسطحی و جمعآوری نمونه از دیوارهها خواهند بود.
اهمیت این غارها به دو جنبه قابل توجه مرتبط است. از یک سو، آنها به عنوان مکانهای بالقوه برای کشف آثار زندگی گذشته بر روی مریخ مد نظر قرار دارند و از سوی دیگر، میتوانند در آینده نقش پناهگاهی طبیعی برای انسانها در مأموریتهای فضایی ایفا کنند و حفاظت لازم در برابر تشعشعات و نوسانات شدید دمایی را فراهم آورند.
این پژوهش جدید تصویر جدیدی از مریخ را ترسیم میکند؛ سیارهای با تاریخچهای پیچیده و غارهای زیرسطحی که ممکن است شاهدان خاموش دوران آبی مریخ باشند. با این حال، تا زمانیکه ابزارهای کاوش به این ناحیه نرسند و نمونههای ملموس جمعآوری نگردد، سوال درباره وجود حیات در این غارها بیپاسخ خواهد ماند.
