تماس با ما

کشف گنجی نهان در سیم‌کارت‌های به‌ظاهر بی‌ارزش / این راز هنوز برای بسیاری ناشناخته مانده است.

کشف گنجی نهان در سیم‌کارت‌های به‌ظاهر بی‌ارزش / این راز هنوز برای بسیاری ناشناخته مانده است.

به گزارش خبرآنلاین، تحقیقات جدیدی نشان می‌دهد که سیم‌کارت‌ها حاوی مقادیر جزئی از فلزات ارزشمندی نظیر طلا، نقره، نیکل و مس هستند. دانشمندان امپریال کالج لندن و دانشگاه کالیاری ایتالیا روش‌های نوینی را برای بازیابی طلا از زباله‌های الکترونیکی یافته‌اند که می‌تواند در تولید دارو مورد استفاده قرار گیرد.

این شیوه به کاهش حجم زباله‌های الکترونیکی در دفن‌گاه‌ها کمک کرده و نیاز به استخراج مجدد فلزات از معادن را کاهش می‌دهد. نتایج این پژوهش به تازگی در نشریه ACS شیمی و مهندسی پایدار منتشر شده است.

جیمز ویلتون الی، محقق ارشد این مطالعه و استاد شیمی در امپریال کالج لندن، به اهمیت بازیابی فلزات موجود در زباله‌ها اشاره کرد و گفت: «اگر بتوانیم از ضایعات به عنوان منبع ارزشمند استفاده کنیم، نیازی به استخراج از معادن نخواهد بود و می‌توانیم به حل مشکل زباله‌های الکترونیکی کمک کنیم.»

برای توسعه این روش، پژوهشگران ابتدا ۲۰۰ سیم‌کارت دست‌دوم را از سایت Ebay خریداری کردند. سپس پلاستیک را جدا کرده و فلزات اصلی مانند نیکل و مس را استخراج نمودند. در مرحله بعد، با استفاده از واکنش‌گر سبز به نام لیگاند گوگرد، موفق به استخراج طلا شدند.

با این حال، طلا به دست آمده به صورت اولیه نمی‌تواند به‌طور مستقیم در صنعت الکترونیک استفاده شود. ویلتون الی اعلام کرد که بازیافت طلا به این روش از نظر اقتصادی برای تولید سیم‌کارت‌های جدید مقرون به صرفه نیست، اما کاربردهای جدیدی برای آن یافته‌اند.

### استفاده از طلا در داروسازی

طلا و دیگر فلزات کمیاب می‌توانند به عنوان کاتالیزور در تسریع واکنش‌های شیمیایی و تولید ترکیبات دارویی بهره‌برداری شوند. از دهه ۱۹۸۰، نانوذرات طلا به عنوان کاتالیزور مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

تیم تحقیقاتی همچنین بررسی کرده است که آیا می‌توان از ترکیبات طلایی استخراج شده از سیم‌کارت‌ها در افزایش نرخ واکنش‌های شیمیایی مرتبط با تولید دارو استفاده کرد یا خیر. این ترکیبات می‌توانند به عنوان کاتالیزور در تولید داروهای مختلف، از جمله داروهای ضد درد و ضدالتهاب، به کار روند.

اگرچه محققان هنوز از طلا‌های بازیافتی برای تولید داروهای واقعی استفاده نکرده‌اند، اما یافته‌های آن‌ها نشان‌دهنده پتانسیل بالای این روش به عنوان یک گزینه برای مدیریت زباله‌های الکترونیکی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *