به گزارش خبرآنلاین، تلسکوپ جمینای جنوبی واقع در شیلی توانسته است تصویری خیرهکننده از سحابی انجیسی ۶۳۰۲ به ثبت برساند که جریانهای گازی و ساختار پیچیده آن را به وضوح نشان میدهد. این تصویر جدید، نمایی از یک سحابی سیارهای مشهور را به نمایش میگذارد؛ سحابیهایی که به ستارههایی اطلاق میشوند که در آستانه پایان عمر خود قرار دارند. این سحابی خاص، بهعلت شکل پروانهای خود در بین اخترشناسان شناخته شده است.
سحابیهای سیارهای ارتباطی با سیارهها ندارند؛ نامگذاری آنها به این دلیل است که در مشاهدههای اولیه با تلسکوپهای کوچک، شکلهایی مشابه سیارات غولپیکر همچون زحل و مشتری داشتند. به عنوان نمونهای از این سحابیها میتوان به M57 یا سحابی حلقه اشاره کرد.
این سحابیها به دلیل پرتاب لایههای خارجی یک ستاره در حال مرگ، ممکن است شکلهای ساعت شنی یا حتی دمبل را به خود بگیرند. رنگهای زندهای که در این سحابیها مشاهده میشود، نتیجه تابش شدید فرابنفش بر گازهای مختلف است که باعث درخشش آنها میشود؛ بهطوریکه اکسیژن به رنگ آبی-سبز، هیدروژن به رنگ قرمز و نیتروژن به رنگ تیره دیده میشود.
سحابی پروانه که در فاصلهای بین ۲۵۰۰ تا ۳۸۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، نشانهای از مرگ یک ستاره خورشیدمانند است. این ستاره قبل از تبدیل به کوتوله سفید، به یک غول سرخ با ابعادی نزدیک به ۱۰۰۰ برابر خورشید تبدیل شد. حدود ۲۰۰۰ سال پیش، با انتشار لایههای بیرونی آن، گازها به آرامی در امتداد خط استوا به سمت خارج گسترش یافتند و ساختار متراکم و تاریکی را ایجاد کردند.
در عین حال، گازهایی که بهصورت عمودی پراکنده میشدند، به سمت آنچه امروزه بهعنوان بالهای این سحابی میدانیم، هدایت شدند. بادهای ستارهای با سرعت سه میلیون کیلومتر در ساعت از این جریانها عبور کرده و ستونهای درخشانی را به وجود آوردهاند. تابش و گرمای شدید ناشی از کوتوله سفید مرکزی به بیش از ۲۰ هزار درجه سلسیوس رسیده و باعث تولید رنگهای جذاب این سحابی شده است.
