چرا زندگی در قطب شمال برای انسان‌ها غیرممکن است؟ قطب شمال به عنوان یکی از محیط‌های طبیعی زمینی، به دلیل شرایط سخت اقلیمی‌اش، مکان مناسبی برای سکونت انسان‌ها نیست. دماهای بسیار پایین، طوفان‌های شدید و ساعات طولانی شب و روز به بارزترین چالش‌ها تبدیل شده‌اند که مانع از زندگی در این منطقه می‌شوند. به همین دلیل، سکونت دائمی در این منطقه برای انسان‌ها امکان‌پذیر نیست.

به گزارش خبرآنلاین، ساکن شدن در قطب شمال همواره با چالش‌هایی همراه بوده و دلایل آن به‌طور کامل شناخته‌شده نیستند.

فصل تعطیلات زمستانی در راه است و کودکان بسیاری که کریسمس را جشن می‌گیرند، با اشتیاق در حال تهیه لیستی از هدایای موردنظر برای بابانوئل هستند. اما برخلاف تصورات بچه‌ها، قطب شمال مکان بسیار مناسبی برای زندگی انسان‌ها نیست.

این گزارش به چهار دلیل اصلی عدم سکونت انسان‌ها در این منطقه می‌پردازد.

**۱. قطب شمال یک منطقه دورافتاده است**

در مورد نخستین نفری که به قطب شمال رسیده، اختلاف نظرهای متعددی وجود دارد. به گفته محققان «بنیاد اقیانوس تارا»، هیچ توافقی در این زمینه وجود ندارد. در وب‌سایت این بنیاد به سفرهای «ریچارد برد»، کاوشگر آمریکایی اشاره شده که در سال ۱۹۲۶ ادعا کرد به قطب شمال رسیده، اما این ادعا به چالش کشیده شده است.

«روآلد آموندسن» نیز در سال ۱۹۲۶ با همکاری «اومبرتو نوبیل» به‌عنوان نخستین فردی شناخته می‌شود که با کشتی هوایی خود بر فراز قطب شمال پرواز کرد. پیش از آن، در سال ۱۹۱۱، آموندسن به عنوان اولین فردی که به قطب جنوب رسید، مطرح شده است.

در اواخر قرن نوزدهم، «فریتیوف نانسن» دانشمند نروژی نیز به این منطقه نزدیک شد و کشتی مخصوص خود را در یخ‌های قطب شمال جای داد. او هرچند به قطب شمال نرسید، اما تا ۸۶ درجه و ۱۴ دقیقه شمالی پیش رفت.

«متیو هنسون»، کاوشگر آمریکایی-آفریقایی، همراه با گروهی به رهبری «رابرت پری» در سال ۱۹۰۹ ادعا کردند که به قطب شمال رسیده‌اند و به‌عنوان نخستین گروه شناخته می‌شوند، اگرچه همچنان درباره این موضوع بحث وجود دارد.

این مسائل نشان می‌دهد که دسترسی به قطب شمال دشوار است و این مکان دورافتاده، تأمین منابع انسانی را به شدت مشکل می‌کند. نزدیکترین شهر، لونگ‌یربین نروژ، حدود ۸۰۰ مایل دورتر است و نزدیکترین پایگاه انسانی به قطب شمال، پایگاه تحقیقاتی آلرت در کانادا با فاصله ۵۰۸ مایل است.

برای رسیدن به قطب شمال جغرافیایی، به تجهیزات خاصی مثل کشتی‌های یخ‌شکن و یا سفرهای سخت و چالش‌برانگیز نیاز است. قطب شمال جغرافیایی محوری برای چرخش زمین است و همچنین یک قطب مغناطیسی دارد که به صورت دوره‌ای تغییر می‌کند. این مقوله‌های کمتر شناخته‌شده برای بسیاری از افراد، نشان‌دهنده دشواری‌های زندگی در این منطقه است.**قطب شمال و ویژگی‌های آن: تجزیه و تحلیل جدید**

قطب شمال، که به عنوان یکی از نقاط دورافتاده دنیا شناخته می‌شود، بر روی یخ‌های اقیانوس منجمد شمالی قرار دارد و از هر خشکی دورترین فاصله را دارد. به گزارش دانشگاه کالیفرنیا-سانتا باربارا، این نقطه به‌دلیل دشواری‌های عبور و موقعیت جغرافیایی‌اش، به عنوان غیرقابل‌دسترس‌ترین نقطه در جهان به شمار می‌آید. فاصله آن از قطب شمال 661 کیلومتر، 1453 کیلومتر از بارو در آلاسکا و 1094 کیلومتر از سه خشکی نزدیک شامل جزیره الزمیر، سرزمین فرانتس-جوزف و جزایر سیبری نو می‌باشد.

در حین وجود قطب جنوب نیز، شرایط آن به‌طور کلی متفاوت است. طبق منابع مختلف، در زیر قطب شمال هیچ خشکی وجود ندارد و یخ‌های موجود فقط بر روی اقیانوس شناور هستند. محققان از «اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا» (NOAA) با بررسی‌های خود طی چهار دهه اخیر به کاهش قابل توجه ضخامت و مساحت یخ‌های قطب شمال پی بردند.

از سوی دیگر، قطب جنوب به دلیل قرارگرفتن بر روی قاره‌ای پوشیده از یخ، دارای خشکی است و به نوعی شرایط آن برای زندگی موجودات، به‌ویژه در مقایسه با قطب شمال مناسب‌تر است.

**شرایط جوی و دماهای قطب شمال و جنوب**

قطب شمال به‌طور کلی به عنوان یک منطقه سرد شناخته می‌شود. اگرچه قطب جنوب به‌طور میانگین سردتر است، قطب شمال نیز در معرض دماهای بسیار پایین قرار دارد. طبق گزارش ناسا، دمای متوسط در تابستان در قطب شمال 32 درجه فارنهایت و در زمستان به منفی 40 درجه فارنهایت می‌رسد، در حالی که هوای قطب جنوب به طور متوسط منفی 18 درجه فارنهایت در تابستان و منفی 76 درجه فارنهایت در زمستان است.

وجود خورشید در افق پایین، سبب می‌شود که در هر دو قطب، دما حتی در روزهای طولانی تابستان نیز پایین باقی بماند. در واقع، قطب شمال به‌سرعت در حال گرم شدن است و این گرم شدن دما به دلیل کاهش پوشش یخ دریایی، به جذب بیشتر گرما و افزایش دما کمک می‌کند.

**چالش‌های زندگی در قطب شمال**

متخصصان توضیح می‌دهند که به خاطر شرایط سخت اقلیمی، زندگی در قطب شمال به شدت دشوار است. عدم وجود زیرساخت‌ها و زنجیره تأمین برای تأمین نیازهای اساسی انسان‌ها، از جمله چالش‌های اصلی برای سکونت در این ناحیه به‌شمار می‌رود. با این حال، بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که آینده این منطقه به شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارد.در منطقه قطب شمال، نیاز به مأموریت‌های تدارکاتی منظم حس می‌شود. به علاوه، آب‌های اقیانوس و یخ‌های دریایی در حال ذوب شدن، به دلیل شوری بالا، امکان تأمین آب شیرین را محدود کرده‌اند. همچنین، در زمینه تأمین غذای محلی، گزینه‌های چندانی موجود نیست؛ زیرا رشد گیاهان در این ناحیه بسیار کم است و شکار نیز به علت شرایط خاص می‌تواند خطرناک باشد. تغییرات در الگوهای یخ دریا این مشکل را برای خرس‌های قطبی که به طور طبیعی در این منطقه زندگی می‌کنند، پیچیده‌تر می‌کند و بر تأمین غذا برای آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

دلیل دیگری که زندگی در قطب شمال را به چالشی دشوار تبدیل کرده، کمبود زمین‌های مناسب برای ساخت و ساز است. با توجه به ناپایداری دائمی سطح زمین، زیرساخت‌هایی مانند مسکن، ساختمان‌ها و خطوط لوله در معرض خطر آسیب، خرابی یا رانش قرار دارند.