به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از روزیاتو، تا اوت ۲۰۲۵، تعداد ۲۴۷ ماهواره نظامی ایالات متحده در مدار زمین قرار دارد. چین با فاصلهای معنادار در رتبه دوم قرار داشته و ۱۵۷ ماهواره در اختیار دارد. روسیه با تنها ۱۱۰ ماهواره در جایگاه بعدی قرار گرفته است. پس از این کشورها، فرانسه با ۱۷ ماهواره و اسرائیل با ۱۲ ماهواره به ترتیب در رتبههای بعدی قرار دارند. در مقایسه با قدرتمندترین کشورها، اسپانیا با چهار ماهواره نظامی در پایینترین رده این لیست دیده میشود.
ماهوارههای نظامی وظایف متعددی را انجام میدهند، از جمله نظارت و شناسایی که در تأیید بصری تولید تسلیحات و ردیابی نیروهای دشمن اهمیت دارد. همچنین، این ماهوارهها برای ردیابی سیگنالها و شناسایی پرتابهای دشمن به کار میروند که زمان کافی برای انجام واکنشهای سریع فراهم میکند. این فناوری برای امور روزمره نظامی نیز دارای اهمیت است، از جمله در حفاظت در برابر حملات سایبری و جمعآوری اطلاعات جوی که میتواند بر ماموریتهای فعلی یا آینده تأثیرگذار باشد.
جنگ سرد میان ایالات متحده و روسیه به رونق پرتاب ماهوارههای نظامی منجر شد. در سال ۱۹۵۷، روسیه با پرتاب اسپوتنیک بهعنوان نخستین کشور به مدار زمین دست یافت. ایالات متحده سه سال بعد با پرتاب ماهواره شناسایی اصلی خود پاسخی به این اقدام داد. رقابت فضایی تا دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ ادامه یافت و ماهوارههای ارتباطی به بخشی کلیدی از عملیات نظامی تبدیل شدند.
سیستم ارتباطات ماهوارهای یا SATCOM برای کشورهای مختلف، خصوصاً ایالات متحده، ضروری است و از بخشهای مختلفی شامل ماهوارهها، ترمینالها، ایستگاههای زمینی و زیرساختهای نظامی تشکیل میشود. تنها زمانی که این اجزا بهطور هماهنگ عمل کنند، ارتباطات رادیویی پایدار خواهد بود. موفقیت این سیستم بر توانایی اطلاع از زمان انتقال نیروها و وسایل نقلیه تأثیرگذار است.
در عملیات طوفان صحرا در سال ۱۹۹۱، SATCOM بهطور گستردهای استفاده شد و نیروهای آمریکایی با بهرهگیری از GPS توانستند نیروهای عراقی را ردیابی کنند، که در شرایط سخت جوی ضروری بود. این سیستم همچنین در انجام حملات نظامی در نیمهشب استفاده شد. به لطف SATCOM، عملیات بهخوبی پیش رفت و نیروهای آمریکایی در طول ماموریت بر وظایف خود متمرکز باقی ماندند.
