### کشف نجومی که جان کلمب را نجات داد
کریستف کلمب، در یکی از سفرهای خود به قاره آمریکا در سالهای ۱۵۰۲ تا ۱۵۰۴، با کشتیهای آسیبدیده در سواحل جامائیکا گرفتار شد. بومیان آراواک در ابتدا به او و همراهانش کمک کردند و به آنها غذا و سرپناه دادند. با این حال، به دلیل ادامه اقامت کلمب و خدمهاش، منابع غذایی محلی کاهش یافت و کمکم حمایتها به پایان رسید.
در این شرایط بحرانی، کلمب دست به یک اقدام هوشمندانه زد. او نسخهای از کتاب «Almanach Perpetuum» اثر آبراهام زاکوتو، ستارهشناس پرتغالی، را با خود داشت. این کتاب شامل جداول دقیق نجومی بود که اطلاعات مربوط به خورشید، ماه و رخدادهای کسوف و خسوف را در بر میگرفت.
کلمب به کمک این جداول متوجه شد که یک **ماهگرفتگی کامل** در تاریخ **۲۹ فوریه ۱۵۰۴** در پیش است. از این فرصت استفاده کرد و سه شب پیش از وقوع پدیده، به بومیان اعلام کرد که اگر به او و همراهانش کمک نکنند، ماه در آسمان سرخ خواهد شد.
در شب مقرر، بهدرستی همانطور که کلمب پیشبینی کرده بود، ماه از افق طلوع و به تدریج به سمت سایه زمین حرکت کرد و به رنگهای مسی و سرخ درآمد. این پدیده، که امروزه آن را «ماه خونین» مینامیم، باعث ایجاد وحشت در بومیان شد و آنها تصمیم به ارائه کمکهای غذایی دوباره به کلمب و همراهانش گرفتند.
### تحلیل علمی و تاریخی
براساس دادههای نجومی، ماهگرفتگی کامل در تاریخ ۱ مارس ۱۵۰۴ رخ داد و فاز کامل آن حدود ۴۷ دقیقه به طول انجامید. مناطق کارائیب، از جمله جامائیکا، در زمان وقوع این پدیده در مسیر دید آن بودند، بنابراین کلمب به درستی میتوانست از این پدیده به نفع خود بهرهبرداری کند. این واقعیت از سوی دادههای ناسا نیز تأیید میشود.
پسر کلمب نیز این داستان را در توصیف سفرهای پدرش بازگو کرده است. با این حال، هیچ منبع مستقل از بومیان یا دیگر منابع غیراروپایی برای تأیید این روایت وجود ندارد. بنابراین، جزئیات داستان مانند واکنشهای بومیان و سخنان کلمب احتمالاً دچار اغراق شدهاند. برخی مورخان معتقدند که این داستان بیشتر بهمنظور نمایش برتری علمی اروپاییان در برابر «جهل بومیان» بیان شده است.
در نهایت، علمی بودن وقوع ماهگرفتگی و امکان پیشبینی آن توسط کلمب تأیید میشود، اما جزئیات دراماتیک داستان ممکن است بخشی از افسانهها باشد.
