به گزارش خبردونی، اکران و جلسه نقد و بررسی فیلم «در یک دنیای بهتر» به کارگردانی سوزان بیر و محصول سال ۲۰۱۰ دانمارک در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
فرید متین، نویسنده و منتقد سینما، در این نشست تأکید کرد که سوزان بیر در مصاحبهای اعلام کرده هدف اصلی فیلم نشان دادن ناهماهنگیهای جامعه دانمارک است، جامعهای که با منازعات فردی و مسائل نژادپرستی دست و پنجه نرم میکند. او این فیلم را که در دانمارک با عنوان «انتقام» شناخته میشود، به عنوان تلاشی برای پایان دادن به چرخه خشونت معرفی کرد و بیان داشت که این موضوع میتواند در هر نوع جامعهای مطرح باشد، چه مرفه و چه بحرانزده.
متین در ادامه به ساختار فیلمنامه اشاره کرد و گفت که از الگوی «تناظر/تقابل» استفاده شده است. این فیلم داستان دو خانواده، کریستین و الیاس، را روایت میکند. پدرهای این دو خانواده به دلیل شغل خود همیشه در سفرند و مادرهایشان نیز غایباند. او بیان کرد که شباهتهای میان این دو خانواده قابل توجه است.
وی همچنین نمونههایی از تضادهای موجود در داستان را بررسی کرد و افزود که کاراکترهای بیگمن و مکانیک در هر دو زمینه داستانی، نقش مهمی در تحقق کاتارسیس شخصیتهای اصلی دارند. این دو کاراکتر به نوعی به بلوغ احساسی شخصیتها کمک میکنند.
محسن سلیمانیفاخر، منتقد سینما، نیز به روایت دو خط داستانی فیلم اشاره کرد. یکی در دانمارک با محوریت روابط خانوادگی و زورگویی و دیگری در آفریقا که با مشکلات جنگسالاری درگیر است. او تأکید کرد که این دو داستان در انتها به طرز نمادین در هم میآمیزند تا نشانههایی از خشونتهای شخصی و جهانی را به تصویر بکشند.
سلیمانیفاخر همچنین با اشاره به تضادهای بصری فیلم، گفت که جهان دانمارک به رنگهای سرد و خنثی و آفریقا به خشونت در کنار رنگهای تند و بیرحم معرفی میشود. این تفاوتها نهتنها نمایشدهنده دوگانگی جهانها است، بلکه میتواند به نوعی دچار سادهسازی شود.
در پایان، او بر این موضوع تأکید کرد که خشونتهای خرد در سطح مدرسه به طرز مؤثری منعکسکننده خشونتهای کلان در سطح جهانی هستند.تحقیقات نشان میدهد که خشونت خرد در مدارس، بازتابی از خشونتهای بزرگتر در جامعه جهانی است و نشان میدهد که ساختارهای قدرت چگونه در تعاملات روزمره بازتولید میشوند. کودکان داستان این فیلم، نمایانگر تأثیر تربیت و شرایط خانوادگی خود هستند و این اثر به وضوح هشدار میدهد که خشونت در سنین پایین میتواند آینده اجتماعی را به خطر بیندازد.
همچنین، جامعه دانمارک نیز با چالشهایی مانند بحران معنا و فروپاشیهای خانوادگی مواجه است که نشان میدهد رفاه اقتصادی به تنهایی نمیتواند منجر به آرامش اجتماعی شود.
سلیمانیفاخر اشاره کرد که استفاده از نظریات «مارکوزه» افقهای جدیدی برای تفسیر این فیلم فراهم میکند. او در این نظریه، تمایز میان نیازهای واقعی و نیازهای کاذب را مطرح میکند؛ به طوری که شخصیت آنتون نماینده نیاز واقعی به صلح و همدلی است، در حالی که کودکان دیگر تحت فشار نیازهای کاذب به انتقام و برتری قرار دارند. همچنین، مارکوزه در کتاب «اروس و تمدن» بر تضاد میان زندگی و مرگ تأکید میکند که در این فیلم نیز به وضوح به تصویر کشیده شده است. در نهایت، پایان فیلم با تمرکز بر بخشش و احیای روابط انسانی، همسو با امید مارکوزه به ایجاد «جهانی بهتر» است.
