بهگزارش خبردونی، هفته پرستار که از روز جمعه دوم آبان ۱۴۰۴ با شعار «ایران قلب پرستار» آغاز میشود، در شرایطی فرا میرسد که جامعه پرستاری کشور از وضعیت موجود ناخشنود است.
چالشها و مشکلات حرفه پرستاری بیشتر به سالهای گذشته بازمیگردد و از زمان تصویب قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در تیرماه ۱۳۸۶، صدای گلایههای پرستاران همچنان به گوش میرسد. جامعه پرستاری همچنان با دشواریهایی رو به رو است که کیفیت مراقبتهای ارائه شده را تحت تأثیر قرار داده است.
**چالشهای اصلی پرستاران**
از جمله مشکلات جدی، کمبود نیروی انسانی است که پرستاران را مجبور میکند در شیفتهای کاری به تنهایی به چندین بیمار رسیدگی کنند. قاسم ابوطالبی، رئیس شورای عالی نظام پرستاری، به این موضوع اشاره کرد که بر اساس استانداردهای جهانی باید به ازای هر تخت بیمارستانی سه پرستار وجود داشته باشد. در حال حاضر ۱۶۵ هزار پرستار در کشور فعال هستند و برای جبران کمبودها نیاز به استخدام چنین تعدادی نیروی جدید احساس میشود.
وی همچنین بیان کرد که استاندارد پرستاری برای جذب پرستاران تدوین شده و هر ساله ۱۵ هزار نفر در کارگروه وزارت بهداشت استخدام خواهند شد.
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، با اشاره به وضعیت نگرانکننده پرستاری کشور، توضیح داد که به دلیل موانع موجود، این قشر نمیتواند خدمات خود را بهخوبی ارائه دهد. او بر این باور است که هنگام کمبود نیروی انسانی، مردم برای دریافت حداقل خدمات پرستاری نیاز به ۱۰۰ هزار پرستار جدید دارند.
**تناقض بیکاری پرستاران**
شریفی مقدم به وجود پرستاران بیکار نیز اشاره کرد و بیان داشت که با یک طرف کمبود شدید نیروی انسانی و از سوی دیگر وجود هزاران پرستار تحصیلکرده بیکار، این مشکل از سیاستهای ناکارآمد وزارت بهداشت نشأت میگیرد. او انتقاد کرد که برای جبران کمبود نیروی انسانی، وزارت بهداشت تنها بر افزایش دانشکدههای پرستاری تمرکز کرده است.
**مشکلات پرداختها**
از عوامل دیگر نارضایتی پرستاران، مشکل دریافتیهای آنهاست که به هیچوجه با هزینههای زندگی آنها همخوانی ندارد. پرداختها نیز با تأخیرهای طولانی مواجه است که دلسردی و عدم انگیزه را در این حرفه افزایش میدهد.**تأخیر در پرداخت مطالبات پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بیرجند**
بر اساس گزارشها، پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با تأخیر ۱۱ ماهه در دریافت مطالبات خود مواجه هستند. با این که از سال گذشته افزایش اضافهکار در بودجه عمومی کشور لحاظ شده، دولت موظف است که همزمان با پرداخت حقوق، اضافهکار پرستاران را نیز تسویه کند. این در حالیست که پرستاران باید برای دریافت حقوق خود که بابت ارائه خدماتشان است، مدت زیادی انتظار بکشند.
فرزاد عابدینی، رئیس هیئتمدیره نظام پرستاری شهرستانهای فردوس، سرایان و بشرویه، در این خصوص بیان کرد که از جمله مشکلات پرستاران، عدم پرداخت سه ماه اضافهکار سال گذشته، حق لباس و توقف پرداخت تعرفه پرستاری از آبان سال گذشته است. این مسائل سبب افزایش فشار مالی و نارضایتی در میان پرستاران شده است.
**تأثیر فشار کاری بر ترک خدمت پرستاران**
بسیاری از پرستاران به ناچار شیفتهای متعدد کار میکنند تا هزینههای زندگی خود را تأمین کنند. این فشار کاری میتواند به خستگی مفرط و فرسودگی جسمی و روانی منجر شود. با کاهش انگیزههای مالی و شغلی، حتی بهترین پرستاران نیز دلسرد شده و به ترک خدمت میکنند. طبق آمار معاونت پرستاری وزارت بهداشت، سالانه حدود دو هزار پرستار رسمی از کار خود کنار میروند و در نظر داشتن نیروهای شرکتی، این آمار به مراتب بالاتر میرود.
در حال حاضر، ۵۰ تا ۶۰ درصد پرستاران، نیروهای شرکتی یا قراردادی هستند که به محض اتمام قراردادشان تمایلی به ادامه همکاری ندارند، و این افراد در آمار رسمی ترک خدمت وزارت بهداشت وارد نمیشوند.
**معضلات کار در بیمارستانها**
در کشورهایی که توسعه یافتهاند، ساعات کار پرستاران به شکلی تنظیم میشود که آنها بتوانند تمرکز و آرامش لازم را حفظ کنند، اما در ایران برخی پرستاران ساعتهای طولانی بین ۱۸ تا ۲۴ ساعت در بیمارستانها مشغول به کار هستند. این وضعیت نه تنها منجر به بالا رفتن خستگی مفرط میشود، بلکه خطر خطاهای پرستاری و تهدید جان بیماران را نیز به همراه دارد.
**تعطیلی بخشهای بیمارستان به دلیل کمبود پرستار**
کمبود نیروی پرستاری در مراکز درمانی کشور به تعطیلی برخی از بخشها منجر شده است. قاسم ابوطالبی، رئیس شورای عالی نظام پرستاری، اعلام کرد که مشکلی اساسی در حوزه نیروی انسانی و نسبت پرستار به تخت وجود دارد. تعدادی از بیمارستانها به دلیل کمبود پرستار، مجبور به تعطیلی یا عدم افتتاح بخشهای خود شدهاند.
وی توضیح داد که در هر سال حدود ۲۰ هزار نفر از دانشآموختگان حوزه پرستاری فارغالتحصیل میشوند، ولی استخدامها به دلیل محدودیتها بسیار کم و ناچیز است.
**وضعیت نامناسب پرستاران در آستانه روز پرستار**
برخی از کارشناسان بر این باورند که پرستاران در شرایطی به سر میبرند که خود نیاز به درمان دارند. اگر این اوضاع ادامه یابد، باید انتظار روزهای دشوارتری برای ارائه خدمات پرستاری داشت.
